Hoe maken bijen honing?

Bijen hebben nectar nodig om honing te maken. Deze nectar halen de bijen uit bloeiende bloemen. De bijen worden naar deze bloemen gelokt door de geurstoffen en kleuren van de bloemen.

Ondertussen vindt er bestuiving plaats van deze bloemen door de stuifmeelkorreltjes die tussen de haartjes van de bij zijn blijven steken.

Om de nectar mee te nemen naar het bijenvolk, zuigen de bijen de nectar uit de bloemen op. En slaan die op in de honingmaag, die in verbinding staat met het spijsverteringskanaal van de bij. De honingbij zuigt zoveel nectar op totdat haar honingmaag vol zit. Hiervoor moet de bij soms wel 150 bloemen bezoeken.

Als de bij terug is in de bijenkast, geeft de werkbij de nectar via hun mond door aan andere bijen. De nectar wordt van mond tot mond doorgegeven. Daarbij worden enzymen door de bijen toegevoegd. Hierdoor worden de lange suikerketens afgebroken tot beter verteerbare korte suikerketens.

De nectar met enzymen wordt opgeslagen in een cel van de honingraat. In deze fase is de nectar nog erg vloeibaar. Het water moet uit de nectar verdampt worden. Dit lossen de bijen op door te gaan wapperen met de vleugels. Dit ventileren zorgt ervoor dat het water verdampt en de nectar veel dikker wordt. Hierdoor ontstaat honing.

De honing wordt niet direct gebruikt. Daarom wordt de cel afgedekt met een dekseltje van was. De honing kan nu lang, zeker drie jaar, bewaard blijven. Het overschot van honing kan door de imker geoogst worden.